Zaznacz stronę

Pierwszy konsystorz za pontyfikatu Jana Pawła II i początek dwóch papieskich pielgrzymek miały miejsce 30 czerwca.

W 1979 roku po raz pierwszy odbył się konsystorz publiczny zwołany przez nowego papieża. Kapelusze kardynalskie otrzymało wówczas 14 hierarchów. Było wśród nich dwóch Polaków: Franciszek Macharski – następca Karola Wojtyły w archidiecezji krakowskiej oraz Władysław Rubin, który był m.in. sekretarzem generalnym Synodu Biskupów i prefektem Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich. 10 nowych kardynałów pochodziło z Europy, 3 z Azji i 2 z Ameryki.
W 1980 roku Jan Paweł II rozpoczął swoją siódmą zagraniczną podróż apostolską. W dniach 30 czerwca -11 lipca Ojciec Święty przebywał w Brazylii. Celem pielgrzymki były: inauguracja X Krajowego Kongresu Eucharystycznego, obchody 25. rocznicy powstania CELAM – Rady Biskupów Ameryki Łacińskiej oraz spotkanie z Kościołem lokalnym.

Papież odwiedził Brazylię podczas swej 7. podróży apostolskiej. W ciągu dwunastu dni, przebywając tysiące kilometrów, odwiedził 14 miast, położonych w większości we wschodniej, północno-wschodniej i północnej części kraju: od Porto Alegre na południu, po Marituba na zachodzie i Belem na północy. Odwiedził m.in. stolicę kraju – Brasilię, największe miasta – Rio de Janeiro i Sao Paulo, pierwszą stolicę państwa, a zarazem stolicę najstarszego biskupstwa – Salvador da Bahia, oraz sanktuarium maryjne w Aparecida. Większość mieszkańców kraju (88%) to katolicy. Pod względem liczby wiernych Brazylia jest największym na świecie krajem katolickim. Dzieje ewangelizacji kraju związane są z kolonizacją europejską w XVI w. W czasie podróży odbył wiele spotkań z przedstawicielami różnych środowisk. Spotkał się z władzami kościelnymi i państwowymi, z korpusem dyplomatycznym, kilkakrotnie z duchowieństwem, a także z członkami gminy żydowskiej i prawosławnymi. W niezwykle bogatym programie pielgrzymki Papież znalazł również czas na kilkakrotne spotkania z dziećmi i młodzieżą Indianami i imigrantami, z mieszkańcami dzielnic nędzy i trędowatymi, ludźmi pracy, kultury i nauki, więźniami i tzw. budowniczymi społeczeństwa pluralistycznego. Do najważniejszych wydarzeń należała inauguracja X Krajowego Kongresu Eucharystycznego w Fortaleza. Istotnym wydarzeniem były obchody 25. rocznicy powstania CELAM, tj. Rady Biskupów Ameryki Łacińskiej. Podczas podróży Ojciec Święty odwiedził sanktuarium w niewielkim mieście Aparecida – duchowej stolicy kraju. Znajduje się tam czczona od ponad 250 lat figura Nossa Senhora Aparecida – Nasza Pani Objawiona, koronowana w 1904 r., ogłoszona główną patronką Brazylii w 1931 r. Wobec narastających potrzeb przyjmowania coraz to większej liczby pielgrzymów wybudowano nową bazylikę, którą w przeddzień wizyty Papieża konsekrowano.

W 1988 roku abp Marcel Lefebvre wyświęcił czterech biskupów bez zgody papieża. W Kościele katolickim doszło do schizmy z elementami herezji, ponieważ wspólnota abpa Lefebvre’a odrzuciła uchwały Soboru Watykańskiego II, otwierające katolicyzm na inne wyznania chrześcijańskie, inne religie i w ogóle współczesny świat.
W 1995 roku papież rozpoczął podróż na Słowację, po raz pierwszy po uzyskaniu przez ten kraj niepodległości. Dlatego też w swoich przemówieniach Ojciec Święty wzywał do umiejętnego korzystania z daru wolności. Natomiast podczas Mszy Świętej w narodowym sanktuarium w Šaštinie ukoronował XIV-wieczną drewnianą figurkę Matki Bożej Siedmiu Boleści, patronkę Słowacji. Głównym celem tej czterodniowej pielgrzymki była kanonizacja trzech koszyckich męczenników: Melchiora Grodzieckiego, Marka Kruża oraz Stefana Pongrácza. Ważnym wydarzeniem było też spotkanie Jana Pawła II z grekokatolikami. Pod koniec tej wizyty papież udał się na kilkugodzinny odpoczynek nad Wielicki Staw w Tatrach.