Zaznacz stronę

Nieco poniżej „Złotej Jerozolimy” widzimy kolejne mozaiki, sześć paneli; trzy z lewej i trzy z prawej strony, tworzące jakby koronę, w której zawarta jest teologia Jana Pawła II.

Po lewej stronie, pierwszy od ołtarza, widnieje panel „Stworzenie człowieka”. W prawym górnym rogu widzimy rękę stwórczą  Boga, płaszcz Bożej Chwały i przepływ życia wychodzący od Boga. Lewa część obrazu przedstawia scenę kuszenia Ewy przez węża. Ewa zwiedziona przez szatana sięga po jabłko. Adam odpoczywa  pod drzewem. Na wyjaśnienie zasługuje fakt, iż oboje mają na sobie odzienie. Są przyodziani jeszcze zanim dokonał się grzech. W interpretacji  autora mozaik, ojca Marko Rupnika, nie występuje tu żadna sprzeczność, gdyż Adam i Ewa zamieszkując Eden byli odziani w „szaty łaski”. Interpretacja ta nawiązuje do tematyki teologii ciała, której papież Jan Paweł II poświęcał wiele uwagi.

Oblicza Adama i Ewy są symboliczne. Jest w nich miejsce dla wielu twarzy. W obliczu Ewy dostrzegamy też Maryję, a twarz Adama to także oblicze Chrystusa (Nowego Adama). Ta uniwersalność jest niezwykle ważna bowiem ludzkość zna Stworzenie poprzez Odkupienie, Ewę poprzez Nową Ewę (Maryję), Adama od Chrystusa, nie od Księgi Rodzaju. Przez grzech staliśmy się bowiem śmiertelni i nie jesteśmy już  w tamtym stanie, grzech zacienił wszystko. Wąż nakazał Ewie brać, zamiast dziękować i kontemplować dobroć Boga. I Ewa sięgnęła po jabłko. Wąż symbolizuje inteligencję, która zakłada władzę.