Zaznacz stronę

W 1967 roku kard. Wojtyła napisał list do ministra kultury Lucjana Motyki w obronie Teatru Rapsodycznego po decyzji o jego likwidacji.

Teatr Rapsodyczny został założony w warunkach konspiracyjnych w 1941 roku przez katolickie podziemne ugrupowanie polityczne „Unia” dla zamanifestowania oporu duchowego wobec niemieckiego okupanta, utrzymania ciągłości życia artystycznego, wychowania młodzieży i przygotowania jej do pracy obywatelskiej po zakończeniu wojny. Kierownictwo teatru powierzono dr. Mieczysławowi Kotlarczykowi – poloniście i teatrologowi, animatorowi teatru ochotniczego w Wadowicach, teoretykowi sztuki żywego słowa. W okresie jego przedwojennej pracy w Wadowicach zawiązała się przyjaźń między późniejszymi czołowymi aktorami Teatru Rapsodycznego – Karolem Wojtyłą i Haliną Królikiewicz, którzy po maturze rozpoczęli studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Tam rozwijali swoje zainteresowania teatralne, także w czasie okupacji. Po śmierci ojca Karol Wojtyła zaproponował Kotlarczykowi i jego żonie, by zamieszkali z nim w jego mieszkaniu przy ul. Tynieckiej 10. Tam też odbywały się próby teatralne. Do sześcioosobowego zespołu Teatru Rapsodycznego należeli: Krystyna Dębowska, Halina Królikiewicz, Danuta Michałowska, Mieczysław Kotlarczyk, Tadeusz Ostaszewski i Karol Wojtyła. Po zakończeniu wojny teatr kontynuował swą linię programową, opracowując nowe wersje okupacyjnych realizacji. Karol Wojtyła nie stracił kontaktu z teatrem. Jedną ze swoich pierwszych Mszy św. odprawił w katedrze w intencji rapsodyków, bywał na przedstawieniach, spotykał się z zespołem, nad którym sprawował opiekę duchową, a kiedy istnienie teatru było zagrożone, stawał w jego obronie. Scena była opozycją wobec lansowanej przez władze PRL socrealistycznej polityki kulturalnej. Komunistycznym władzom nie podobały się związki aktorów z księdzem, biskupem, a później arcybiskupem Wojtyłą. Wiosną 1953 r. teatr zamknięto i reaktywowano go po czterech latach podczas „październikowej odwilży”. Ostateczna likwidacja nastąpiła w 1967 r., ponieważ Mieczysław Kotlarczyk wziął udział w milenijnych uroczystościach kościelnych w Częstochowie i Krakowie. Bezskuteczna okazała się nawet interwencja abp. Wojtyły.

W 1979 roku odbyło się spotkanie Jana Pawła II z wykładowcami i studentami Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie podczas pierwszej pielgrzymki do Polski. Tego dnia Papież zwizytował też opactwo Cystersów w Mogile oraz modlił się na cmentarzu Rakowickim przy grobie rodziców i brata.

W 1987 roku podczas trzeciej pielgrzymki do Polski papież złożył wizytę w byłym obozie śmierci na Majdanku pod Lublinem. Podczas spotkania z naukowcami na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jan Paweł II powiedział: Służ Prawdzie! Jeśli służysz Prawdzie – służysz Wolności. Wyzwalaniu człowieka i narodu. Służysz Życiu!

W 1991 roku papież zakończył pierwszy etap czwartej pielgrzymki do Ojczyzny. W Warszawie odbyły się: Spotkanie z przedstawicielami wspólnoty żydowskiej • Ewangelicki kościół Przenajświętszej Trójcy-nabożeństwo ekumeniczne • Msza św. beatyfikacyjna o. Rafała Chylińskiego • Anioł Pański • Spotkanie z przedstawicielami Konferencji Episkopatu Polski, biskupami zagranicznymi oraz przełożonymi zgromadzeń zakonnych • Lotnisko Okęcie – uroczystość pożegnania

W 1997 roku w ramach szóstej pielgrzymki to Polski papież był w Krakowie. KRAKÓW: Katedra wawelska – nawiedziny, modlitwa przy konfesji św. Stanisława, Biskupa i Męczennika, oraz przy sarkofagu św. Jadwigi Królowej. Msza św. w krypcie św. Leonarda. Modlitwa przed Najświętszym Sakramentem w kaplicy Sobieskiego • Instytut Jana Pawła II – krótkie zwiedzanie. Spotkanie z grupą profesorów Papieskiej Akademii Teologicznej • Wizyta w siedzibie Fundacji św. Włodzimierza • Cmentarz Rakowicki – modlitwa przy grobowcu rodzinnym • Klinika Kardiochirurgii Szpitala im. Jana Pawła II – poświęcenie nowej kliniki, spotkanie z lekarzami, pielęgniarkami i chorymi • Kościół św. Jadwigi Królowej – spotkanie z duszpasterzami i wiernymi.

W 1999 roku podczas siódmej pielgrzymki do Polski papież spędził nad polskimi jeziorami. WIGRY: Pobyt prywatny. Papież odbył m.in. wycieczkę statkiem po jeziorze i Kanale Augustowskim. Odwiedził dom rodziny Milewskich w wiosce Leszczewo.