W tym domu spotykali się członkowie „Żywego Różańca”, koła religijnego prowadzonego przez Jana Leopolda Tyranowskiego, do którego w latach 1940-1944 należał Karol Wojtyła. Jan Tyranowski, urzędnik z zawodu, pracujący jako krawiec, był osobą głęboko wierzącą. Jego postawa apostoła i mistyka znacząco wpłynęła na młodego Wojtyłę. Jego mistrzami duchowymi byli św. Jan od Krzyża i św. Teresa od Dzieciątka Jezus. Dla Karola Wojtyły Tyranowski był „wychowawcą-teologiem, apostołem Bożej wielkości, Bożej piękności”.
Jan Tyranowski w 1946 zachorował na gruźlicę płuc i nie był obecny na mszy prymicyjnej swojego najważniejszego ucznia – ks. Karola Wojtyły. Zmarł 15 marca 1947 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1997 rozpoczął się diecezjalny proces beatyfikacyjny Jana Leopolda Tyranowskiego. Został on zamknięty w marcu 2000, a dokumentację przekazano watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.