SANTO SUBITO !

Świętość – zarówno w życiu papieży, którzy są znanymi postaciami historycznymi, jak i w życiu skromnych wiernych świeckich i duchownych, pochodzących z wszystkich kontynentów globu – okazała się rzeczywistością, która lepiej niż cokolwiek innego wyraża tajemnicę Kościoła.

Jan Paweł II, List Apostolski Novo millenio ineunte, Watykan 2001.

Jan Paweł II odszedł do Domu Ojca 2 kwietnia 2005 roku o godzinie 21.37. Jego pontyfikat trwający 26 lat 5 miesięcy 17 dni był  trzecim pod względem długości okresu sprawowania przywództwa w Kościele (po 37 letnim przywództwie Świętego Piotra oraz prawie 32 letnim Piusa IX). Zaraz po komunikacie o śmierci przeczytanym przez papieskiego lekarza Renato Buzzonettiego tłum zgromadzony na Placu Świętego Piotra zaczął wznosić okrzyki: Santo Subito! Było to świadome potwierdzenie wielkości pontyfikatu Ojca Świętego oraz  podziękowanie za Jego życie pełne miłości, pokory i dobroci. Wierni zwracali się do Niego w modlitwach prosząc o zdrowie i duchową opiekę. Wielkość świętości Jana Pawła II ukształtowała wiara, przeżywana w codziennej modlitwie oraz nieustannie podejmowanym trudzie kroczenia drogą przykazań i Ewangelii.

1 maja 2011 roku Ojciec Święty Jan Paweł II został beatyfikowany. 2 maja 2011 roku trumnę przeniesiono z Grot Watykańskich do kaplicy Świętego Sebastiana na terenie Bazyliki Świętego Piotra. Pierwszy, diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego papieża Polaka rozpoczął się uroczyście na Lateranie już 28 czerwca 2005 roku. Do beatyfikacji wybrano przypadek niewytłumaczalnego z medycznego punktu widzenia wyzdrowienia z zaawansowanej choroby Parkinsona, francuskiej zakonnicy Marie Simon-Pierre urodzonej w 1961 roku.

27 kwietnia 2014 roku, po bardzo krótkim procesie beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym papież z Polski został ogłoszony Świętym. Do procesu kanonizacyjnego  papieża Polaka wybrano niewytłumaczalny z perspektywy medycznej cud uzdrowienia Floribeth Mora Diaz, Korsykanki cierpiącej na ciężkie uszkodzenie mózgu (tętniak nieoperacyjny).