Zaznacz stronę

W 1948 roku odbył się egzamin doktorski księdza Karola Wojtyły.

Wojtyła rozpoczął swoje pierwsze samodzielne zajęcia uniwersyteckie jeszcze przed święceniami kapłańskimi. Od wiosny 1945 do lata 1946 roku prowadził w Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej proseminarium dla pierwszych roczników kleryków z zakresu historii dogmatu. Wykładowcy krakowskiego seminarium, jak i sam kard. Adam Stefan Sapieha wiązali duże nadzieje z rozwojem intelektualnym młodego kleryka i zdecydowali się na przyśpieszenie o ponad pół roku jego święceń, tak, aby wkrótce po nich mógł udać się na studia doktoranckie do Rzymu. Do Wiecznego Miasta ks. Wojtyła dotarł na przełomie listopada i grudnia 1946, gdzie wstąpił na Wydział Teologiczny na Papieskim Międzynarodowym Uniwersytecie Angelicum (noszącym współcześnie nazwę Papieskiego Uniwersytetu Świętego Tomasza z Akwinu). Tematem rozprawy doktorskiej, którą przygotował w ciągu dwóch lat były Zagadnienia wiary u św. Jana od Krzyża. Dyplom summa cum laudae otrzymał w czerwcu 1948. Promotorem doktoratu Wojtyły był wybitny francuski teolog i filozof o. Reginald Garrigou-Lagrange OP (1877-1964), jeden z najbardziej wpływowych XX-wiecznych neotomistów. Punktem wyjścia pracy Wojtyły koncentrującej się wokół ludzkiego doświadczenia wiary, zarówno w aspekcie mistycznym, jak i intelektualnym, pozostaje konieczność zrozumienia godno­ści osoby ludzkiej i powołania człowieka w perspektywie nauki św. Jana od Krzyża. Poprzez podniesienie godności człowieka do najwyższej miary, zostaliśmy równocześnie powołani do uczestnictwa w wewnętrz­nym życiu Boga. Wojtyła interesował się nie tylko samymi treściami przeżyć mistycznych człowieka, ale również metodologią ich naukowego opisu. Pod wpływem promotora przychylił się do wniosku, wobec którego wcześniej był sceptyczny, iż przeżycia mistyczne mogą być ujęte w karby obiektywizmu filozofii tomistycznej. W doktoracie pojawiają się po raz pierwszy wnioski i terminy, których znaczenie Wojtyła rozwijał będzie w latach sześćdziesiątych podczas pracy naukowej na KUL. Doświadczenie Boga u św. Jana od Krzyża określił w pracy jako “teologię podmiotu”. Jej zadaniem jest odnalezienie bytowania człowieka zanurzonego w Bogu, co pomoże w odkryciu Boga w samym człowieku w sposób doświadczalny. Zdaniem Wojtyły, w swojej myśli teologicznej św. Jan od Krzyża koncentrował się właśnie na podmiotowej sferze odniesienia człowieka do Boga, które umożliwia wszelki rodzaj doświadczeń mistycznych

  • W 1987 roku zakończyła się III pielgrzymka do Polski.

WARSZAWA: Kościół św. Stanisława – nawiedziny grobu ks. Jerzego Popiełuszki • Spotkanie z przedstawicielami społeczności żydowskiej • Plac Defilad – msza św. beatyfikacyjna bpa Michała Kozala, stanowiąca zakończenie II Krajowego Kongresu Eucharystycznego. Podczas mszy św. stu misjonarzy i misjonarek otrzymało od Ojca Świętego krzyże misyjne • Procesja eucharystyczna ulicami: Marszałkowską, Królewską, Krakowskim Przedmieściem do Placu Zamkowego • Spotkanie z przedstawicielami Konferencji Episkopatu Polski • Spotkanie z gen. Wojciechem Jaruzelskim • Lotnisko Okęcie – uroczystość pożegnania

  • W 1988 roku  miała miejsce audiencja Jana Pawła II dla Dalajlamy.
  • W 1999 roku w ramach VII pielgrzymki do Polski papież był w Łomży i Sosnowcu

ŁOWICZ: Nawiedzenie katedry • Msza św. (ok. 300 tys. pielgrzymów)

SOSNOWIEC: Liturgia Słowa (ponad 300 tys. osób). Koronacja wizerunku Matki Bożej z kościoła w Jaworznie